My Precious Booklandscapes
My Precious Booklandscapes
Books have always been part of my life – translating,
proof reading, drawing covers, collecting, studio dubbing, reciting or just
reading for pleasure. I can’t remember myself without them.
One day though, a few years back, a droll thought dawned upon me:
One day though, a few years back, a droll thought dawned upon me:
I’ve read somewhere that every idea starts on a sheet of paper.
Well, in my case, it now starts on an old book…
Digging into yard-sale bins, delving into curio-shops shelves is the ultimate paper chase for me. Later, at the seclusion of my studio, I spend hours riffling through my treasure, feeling the denseness of paper, the texture, the hue. Mysteriously, at this stage, it’s the touch, not the sight, that matters the most. Then, I start folding, page by page, creating bulges and dents. I leave it aside for a few days or weeks and when I look over again, my eyes conjure images of fields and mountains and rivulets. I tuck it away again in a drawer for a while and when I pull it back the landscape is shaped and clear. Layer upon layer of paper, I model my details through various techniques – tearing and gluing, slivering, pinning, wiring, painting. I go through periods of color and periods of no color at all –only the weathered hue of the pages. But all along, quaintly connected with all my landscapes, there is a story or a poem or a cherished quotation in my mind, which eventually tags them.
So, here are my precious landscapes emerging out of books that are no longer tools to explore the world out there, but rather a means for me to gain insight.
I live and work in a suburb of Athens, Greece.
Τα βιβλία αποτελούσαν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου –
μεταφράσεις, επιμέλεια κειμένων, σχεδιασμοί εξωφύλλων, συλλογές, ηχογραφήσεις,
αφηγήσεις ή απλό διάβασμα. Δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου χωρίς αυτά.
Ώσπου μια μέρα, πριν από χρόνια, πέρασε απ’ το μυαλό μου μια αλλόκοτη σκέψη:
Τι άλλο υπάρχει σ’ ένα βιβλίο εκτός από το περιεχόμενό του;
Διάβασα κάπου πως όλες οι ιδέες ξεκινούν από μια κόλλα χαρτί. Ε, λοιπόν, τώρα για μένα οι ιδέες αρχίζουν από ένα παλαιό βιβλίο…
Έτσι, οι κούτες των παλαιοπωλείων και τα σκονισμένα ράφια σε μαγαζιά με σπάνια περίεργα αντικείμενα έχουν γίνει το απόλυτο κυνήγι θησαυρού για μένα. Αργότερα, αποτραβηγμένη στο εργαστήριό μου, περνώ ώρες ξεφυλλίζοντας τους θησαυρούς μου, ψηλαφώντας την πυκνότητα του χαρτιού, την υφή, την χροιά. Κατά μυστήριο τρόπο, εκείνο που μετρά περισσότερο σ’ αυτό το στάδιο είναι η αφή και όχι η όραση. Έπειτα αρχίζω να διπλώνω, σελίδα τη σελίδα, δημιουργώντας όγκους και βαθουλώματα. Το αφήνω στην άκρη για κάμποσες μέρες ή βδομάδες κι όταν το ξανακοιτάζω, βλέπω να ξεπετάγονται εικόνες από αγρούς, βουνά και ρυάκια. Το κρύβω ξανά για λίγο σ’ ένα συρτάρι κι όταν το ξαναπιάνω στα χέρια μου, το τοπίο εμφανίζεται ολοκληρωμένο και ξεκάθαρο. Ύστερα από αλλεπάλληλες στρώσεις χαρτιού, δουλεύω τις λεπτομέρειές μου με μικτές τεχνικές –κόβω, κολλάω, θρυμματίζω, στερεώνω, ενισχύω, χρωματίζω… Περνώ περιόδους γεμάτες χρώμα και περιόδους δίχως καθόλου χρώμα, κρατώντας μονάχα την πολυκαιρισμένη χροιά των σελίδων. Και σ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, όλα μου τα τοπία τα συντροφεύει μια ιστορία ή ένα ποίημα ή μια αγαπημένη φράση, που τελικά τα ονοματίζει.
Έτσι αναδύονται τα αγαπημένα μου τοπία, μέσα από βιβλία που δεν είναι πια εργαλεία εξερεύνησης του κόσμου, αλλά ένα μέσο για να κοιτάξω βαθιά μέσα μου.
Τι άλλο υπάρχει σ’ ένα βιβλίο εκτός από το περιεχόμενό του;
Διάβασα κάπου πως όλες οι ιδέες ξεκινούν από μια κόλλα χαρτί. Ε, λοιπόν, τώρα για μένα οι ιδέες αρχίζουν από ένα παλαιό βιβλίο…
Έτσι, οι κούτες των παλαιοπωλείων και τα σκονισμένα ράφια σε μαγαζιά με σπάνια περίεργα αντικείμενα έχουν γίνει το απόλυτο κυνήγι θησαυρού για μένα. Αργότερα, αποτραβηγμένη στο εργαστήριό μου, περνώ ώρες ξεφυλλίζοντας τους θησαυρούς μου, ψηλαφώντας την πυκνότητα του χαρτιού, την υφή, την χροιά. Κατά μυστήριο τρόπο, εκείνο που μετρά περισσότερο σ’ αυτό το στάδιο είναι η αφή και όχι η όραση. Έπειτα αρχίζω να διπλώνω, σελίδα τη σελίδα, δημιουργώντας όγκους και βαθουλώματα. Το αφήνω στην άκρη για κάμποσες μέρες ή βδομάδες κι όταν το ξανακοιτάζω, βλέπω να ξεπετάγονται εικόνες από αγρούς, βουνά και ρυάκια. Το κρύβω ξανά για λίγο σ’ ένα συρτάρι κι όταν το ξαναπιάνω στα χέρια μου, το τοπίο εμφανίζεται ολοκληρωμένο και ξεκάθαρο. Ύστερα από αλλεπάλληλες στρώσεις χαρτιού, δουλεύω τις λεπτομέρειές μου με μικτές τεχνικές –κόβω, κολλάω, θρυμματίζω, στερεώνω, ενισχύω, χρωματίζω… Περνώ περιόδους γεμάτες χρώμα και περιόδους δίχως καθόλου χρώμα, κρατώντας μονάχα την πολυκαιρισμένη χροιά των σελίδων. Και σ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, όλα μου τα τοπία τα συντροφεύει μια ιστορία ή ένα ποίημα ή μια αγαπημένη φράση, που τελικά τα ονοματίζει.
Έτσι αναδύονται τα αγαπημένα μου τοπία, μέσα από βιβλία που δεν είναι πια εργαλεία εξερεύνησης του κόσμου, αλλά ένα μέσο για να κοιτάξω βαθιά μέσα μου.
Ζω και εργάζομαι σ’ ένα προάστιο της Αθήνας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου